سرانجام رشته های مهندسی
نمی دونم چقدر با این نظر من موافق هستین که در واقع با وجود نیازی که همیشه در حوزه صنعت به فارغ التحصیلان رشته های مهندسی احساس میشه ولی سرانجام رشته های مهندسی یجورایی در ایران به پایان رسیده. رشته های مهندسی مثل مهندسی مکانیک، مهندسی برق، مهندسی عمران و سایر رشته ها یک زمانی جزو انتخاب های اول هر دانش آموز کنکوری رشته ریاضی بوده است. یعنی یک زمانی مثلاً سالای 80 تا 90 بورس رشته های ریاضی و مهندسی ها بود. با وجود اینکه همیشه و همیشه از یک کارخانه تولید آرد و مواد غذایی تا نیروگاه های برق و تاسیسات صنعتی و گازی نیاز به وجود مهندسین خبره بشدت احساس میشده و همچنان هم وجود همچین افرادی لازم هست ولی دیگه مثل قبل تمایل برای ورود به این رشته ها کم شده است.
می تونیم حقوق پایینی که یک فارغ التحصیل کارشناسی یا ارشد در شروع کار میگیرد رو دلیل تقاضای پایین رشته های مهندسی بدونیم یا شرایط اقتصادی کشور که تقریبا باعث شده صنعت یجورایی رو به رکود بره و باعث تعدیل نیرو در این رشته ها بشه.
شاید یکی از دلایل دیگه برای تقاضا پایین رشته های مهندسی، رشد زیاد بازار محصولات خدماتی و دیجیتالی مثل استارتاپ ها دونست که نیاز به دانش آموخته های حوزه مدیریت و اقتصاد، بازاریابی و مارکتینگ دارند. مثلا من خودم خیلی از همکارام که اکثرا فارغ التحصیل رشته های مهندسی مثل مکانیک، عمران از دانشگاه های تاپ هستند، برای ارشد جذب رشته های انسانی و مدیریتی مثل MBA و مدیریت بازرگانی و گرایش های دیگه این رشته ها شدند و حوزه مارکتینگ، بازاریابی فروش و فضای دیجیتالی و استارتاپی را برای آینده شغلی و کسب درآمد انتخاب کردند.
شاید یکی دیگه از دلایل تقاضای پایین رشته های مهندسی، حجم زیاد تقاضا برای رشته تجربی است. خب تقریبا بر هیچ کدوم مون پوشیده نیست که چقدر بازار متخصصین زیبایی، دندان پزشکان، جراحان داغ شده است. رقم های چندصدمیلیونی که از این بازار بدست میارند تقریبا هر دانش آموز کنکوری را وسوسه می کنه که شانس خودش رو در این رشته ها امتحان کنه. هرچند که قبولیش در کنکور و کسب رتبه برتر در پزشکی و ورود به دانشگاه تاپ، یجورایی شکستن شاخ غوله، ولی بعد از ورود و فارغ التحصیلی قشنگ آینده شغلیش تضمین شده است.
هرچند که این رشته هم تا چند سال دیگه به مرز اشباع میرسه و اگه بدرستی تعادل بین رشته های ریاضی و تجربی و سایر رشته ها ایجاد نشه، جامعه پر میشه از پزشکای بیکاری که نه تجربه های چندان موفقی برای ورود به بازار کار دارند و نه بستری وجود خواهد داشت که آنها بخواهند تجربه و کسب درآمد کنند.
القصه همه اینها و شاید صدها دلیل دیگه که به ذهن بنده نمی رسه باعث رکود شدید رشته های مهندسی شده است ولی می خوام اینم بگم که حکایت تلخ و شیرین از اسب افتادن ولی از اصل نیوفتادن حکایت بچه های مکانیک، برق و عمران و سایر مهندسیا هست. یعنی همچنان کسی که مهندسی مکانیک میخونه یا برق قدرت یعنی دیگه خیلی کارش درسته… البته من اصلا نمی خوام به بچه های تجربی خورده بگیرم چرا که پزشکی و گرایش های تجربی هم آرزوی خیلی از ماها بوده و هست ولی یک زمانی بچه های ریاضی و اون مکانیک بازها و برق بازها کسرشان شون بود که بخوان برن سراغ رشته تجربی. ولی چه میشه کرد شاید سال ها بعد ماها که جزو رشته انسانی بودیم و از اول به تنبلی و ضعیف بودن تو درس ها و یدک کشیدن این عنوان که هرکی ضعیفه میره انسانی معروف بودیم، جای تک تک این رشته ها رو بگیریم که همین الانشم رشته های انسانی خیلی رو بورس اومده.
خلاصه خواستم بگم با اینکه شما مهندسین عزیز در شرایط الان پیدا کردن کار، یا شرایط کارمندی یا زدن یک شرکت مهندسی براتون سخت و دشوار شده ولی ما همچنان ارادت ویژه ای برای شماهایی که استاتیک 3 واحدی دانشگاه، دینامیک و ریاضیات مهندسی رو پاس کردید و کلی درس های تخصصی سنگین رو پشت سر گذاشتید برای اینکه به این مرحله از مهارت برسید، قائلیم. هیچ وقت یادم نمیره که دوست خودم چه شبای از دست استاتیک دانشگاه می نالید و با هزار ضرب و زور و کمک از استاد، دوست، جزوه بچه ها، کش رفتن سوالات امتحانی و آخر سر توسل به معلم خصوصی و شرکت در کلاس تدریس خصوصی استاتیک تونست این درس را قهرمانانه پاس کنه و ورودش رو برای ترم بعدی و چالش پاس کردن واحد های سنگین تر تضمین کنه. واقعا خدا قوت بهتون و امیدوارم روزی برسه که بازار کار ایران به همه رشته ها نیاز داشته باشه و هر دانشجویی بعد از فارغ التحصیلی دیگه دغدغه شغل و ورود به بازار کار رو نداشته باشه.
منبع: از طرف یک دانش آموخته رشته انسانی، واحد تدریس خصوصی استاتیک، سایت استادبانک