چرا از برنامه نویسی به طراحی؟
این سوالیه که خیلی ها از من می پرسن از مصاحبه کاری تا دوستان و آشنایان
و همیشه جواب من یکی بود : من توی طراحی حالم خیلی خوبه
شاید مسخره باشه ولی موقع طراحی می تونم اهنگ گوش کنم و این از آرامش زیاد من موقع کار کردن میاد.
این جمله مدیران یه شرکت را قانع می کنه ولی پدر و مادرمو اصلااا
چرا که من از بچگی به هیچ کار هنری علاقه نشون ندادم دلیلشو خودم بخاطر زیادی هنری بودن مامانم می دونم … همیشه کارهای هنری می کرد از خمیرچینی تا سفره عقد و سفره هفت سین و …
هیچ موقع اجازه ی همکاری به من رو نمیداد
من بزرگ شدم با درس خوندن … خوندم خوندم خوندم تا دبیرستان زده شدم دیگه نخوندم
هنوزم حسرت این که چرا هنرستان نرفتم برنامه نویسی توی دلم هست
برنامه نویسی عشق و علاقه ی من بوده و هست
ولی خوب کم بودن سواد زبان انگلیسی ، توقع زیاد از خودم و کمبود اعتماد به نفس به نظرم می تونه از دلایل ترک این عزیزدل باشه…
با این که الان حالم خوبه با طراحی ولی همچنان در آینده ی دور زندگیم برنامه ریزی کردم بعد از مسلط شدن به زبان حتما سراغ اش برم دوباره …
همیشه توی دلم می گفتم اگه تکنولوژی نبود اگه مثلا توی یه نقطه ی دور افتاده بدون موبایل و لپ تاپ بودی چی کار می کردی؟
تو که نمی تونی یک لحظه به مستقل نبودن حتی فکر کنی
چه شغلی برای خودت انتخاب می کردی؟
و همیشه جواب من روان شناسی بود
حتی وقتی برای کنکور نخوندم و موقع انتخاب رشته و دانشگاه حتی شک داشتم نرم افزار نجف آباد بیارم اون ته ته لیستم روانشناسی زدم
همیشه لذت می برم از کمک کردن و مشاوره دادن به بقیه…
همیشه توی حرفام یه حرف ایی را میزنم ، یه مثالی میزنم که خودم شوکه میشم 🙂
و الان که حوصله ی دانشگاه دوباره رفتم و رشته ی دیگه خوندن و این حرفا رو ندارم
بهترین انتخاب برای من تجربه ی کاربری UXعه
خیلییی لذت بخش عه و خیلی اولش پیچیده
اون اوایل که طراحی شروع کرده بودم با منتال مدل های ما ادم ها اشنا نبودم
طرح هام همیشه یه جوری بودن ، نرمال نبودن ولی ته ته اش خودم اخر کار ازشون لذت می بردم ولی می دونستم که یه جای کار اشتباهه
الان هرچی منتال مدل ها و شخصیت های انسان ها رو می خونم برام بیشتر روشن میشه این داستان جذاب طراحی کردن
پست های قبلیمو پاک نمیکنم چون خیلی به ندرت می بینم یکی کامنت میزاره و تشکر می کنه امار روزانه اش زیر 10تا نمیشه
خودم تعجب می کنم با این که خیلی مبتدی برنامه نویسی را می نوشتم و هر روز که می گذره مطالب من قدیمی تر میشن چطور هنوز به درد کسی می خوره
برنامه نویسی واقعا عجیبه