پسست… سال اول کامپیوتری؟ بیا کارت دارم
❗️اگه رشته‌تون مهندسی کامپیوتر (یا حتی علوم کامپیوتر) ئه و اوقات فراغتتون (حداقل تو دانشکده) صرف پیاده‌کردن ایده‌های یهویی که به ذهنتون میرسه یا حداقل تلاش برای این موضوع نمیشه، یه جای کار رو بدجوری دارین اشتباه میزنین❗️
????
کل لذت دانشجوی کامپیوتر بودن اینه که داری با دوستات چرت و پرت میگی یهو میگی کاش یه برنامه بود همچین کاری می‌کرد…??
یهو یه لامپ بالا سرتون روشن میشه?
بعد میرین میشینین یه گوشه شروع می‌کنین به پیاده کردنش?
شاید هم یه ساعته/ یه روزه جمع نشه
شاید اصلا بیشتر از حد توان و سواد شما باشه ولی میتونین هی ساده‌ترش کنین یا چند ماه روش وقت بذارین و حتی آخرش بفهمین که خیلی ایده‌ی مسخره یا حتی تکراری یا حتی یکی از مشکلات حل نشده‌ی علوم کامپیوتر باشه!
ولی معدودن کسانی که این کارو می‌کنن….
حیف… حیف…..
⚡️اگه هیچ جوره اهلش نیستین چند تا احتمال میدم
یکیش اینه که رشته رو اشتباه اومدین (اگرچه معنیش این نیست که مسیر شغلی اشتباهی رو انتخاب کردین)
مهم هم نیست چقدر درستون خوبه و نمره‌هاتون بالاس
اصلا مهندس شدن بخشیش همین قضیه است و شما از ترم یک این روحیه رو نداشتی یا ترسیدی
کامپیوتر هم از رشته‌های لبه‌ی تکنولوژیه و این موضوع توش شدیدا اهمیت داره
✨✨خلاصه که دوران دانشجویی‌تون رو حروم نکنین✨✨
??اونایی هم که میگن «خب دانشگاه که به ما یاد نداده بوده باید بریم کلاس و فلان…»
باید بگم اصلا ربطی نداره
خیلی از این خدماتی که الان شما دارین استفاده می‌کنین رو آدمایی بوجود آوردن که اصلا دانشگاه رو ادامه ندادن کلاس هم نرفتن و اونا هم تو دانشگاه خیلی درساشون مفیدتر از درسای الان ما نبوده
حتی سال اولی بودن وقتی نوشتن و هنوز خیلی چیزا رو نگذرونده بودن
امروز به حدی آسون شده برنامه‌نویسی که یه دانش‌آموز هم میتونه با چند ساعت مطالعه انجامش بده
مهم علاقه و پشتکاره
که نداریم اکثرا ….
و عوض این که سعی کنیم یه تایمی با دوستامون بذاریم کنار هم کد بزنیم سعی می‌کنیم یه جوری برداریم درسا رو که کمتر ریخت نحس استادا رو دانشگاه و هم‌کلاسی‌هامون رو ببینم
میدونم از نصیحت خوشتون نمیاد
هیشکی تو سن ما خوشش نمیاد
ولی اینو جدی بگیرین و به دوستاتون هم بگین
ترم آخر هم که باشین هنوز میشه این رو تجربه کرد (البته اون موقع دیگه کسی پیدا نمیشه پایه باشه )
تاکیدم به خانم‌ها بیشتره (دلیلش هم خودشون میدونن)
من تا حالا نشده ببینم دو تا خانم بشینن با هم کد بزنن
تا حالا به چشمم ندیدم
نه تنها کد بلکه کلا یه چیزی رو بشینن خیلی عمیق و با علاقه (نه برای امتحان و نه به خاطر استاد) به هم یاد بدن و به هم تو یادگیری کمک کنن
اونایی که خیلی هم پرتلاشن معمولا تنهایی میخونن بعدا با هم چک می‌کنن ببینن خودشون بیشتر خوندن یا دوستشون زده جلو..